The results of the June 25 election shaped a different political map. Although its electoral influence decreased slightly (40.55% from 40.79% in the May elections), ND dominated the rest of the systemic parties due to the further retreat of SYRIZA and despite the minimal rise of PASOK.

We note that in the elections of June 25, 5,266,141 citizens voted against 6,060,691 in those of May 21. That is, 794,550 fewer people voted or 8.12%. At the same time, invalid ballots decreased by 91,125 and blank ballots by 8,500 compared to those of May.

The independence secured by the ND (158 seats) is due to the bonus given to the first party by the electoral law it passed in 2019. This electoral law, of the so-called “enhanced proportionality”, transforms the relative majority in society, with an absolute majority in Parliament. 40.55% will rule the remaining 59.45%. Thus, the principle of democracy “one person one vote” is violated, as well as the equality of citizens’ votes.

About 60% of those who voted expressed their opposition to the program and the political and ideological choices of the ND, but will be forced to be governed by it. See also related article “The electoral bonus and the illusory Democracy”.

SYRIZA recorded a further drop in its percentage by 2.23 points. From 20.07% in last May’s elections, to 17.84%. His demobilization is due to the fact that he does not present any reliable alternative plan for the overall course of the country, in relation to that of the ND. At the same time, he is trapped in the old ideologies of the Left regarding free immigration and the rights of all kinds of minorities (e.g. LGBTI+), while he embraces, like the ND, all the basic policies of globalization (e.g. transition).

PASOK recorded a minimal increase of 0.39 points. From 11.46% in last May’s election to 11.85%. Is it worth wondering what the celebrations are for this small rise? PASOK is trying to repatriate the voters it lost to SYRIZA in 2012 and take its place as the official opposition and spokesperson of the “Center-Left”. These are political designs of the 80s and 90s. “Centre-left” and “Centre-right” have joined the policies of globalization that emanate from Brussels and which are currently being expressed by the ND. No other political subjects are required except as “reserves”.

The KKE also registered a small increase of 0.46 of the unit. From 7.23% in last May’s election to 7.69%. The KKE is seen by a portion of voters as a receiver of anti-systemic and protest votes against the parties in power.

The surprise of the elections was the entry of three new parties into the Parliament. Spartans received 4.64%, VICTORY 3.69%, and Freedom Sailing 3.17%. The latter two were close to the 3% mark in last May’s election but fell short by a few votes. Now they have succeeded in entering the Parliament. The Hellenic Solution also remained in the Parliament, receiving 4.44%, similar to what it had received in May.

The Spartans participated for the first time, but they were decisively supported by the old electoral base of Golden Dawn, which is now led by the imprisoned Ilias Kasidiaris. It is clear that all attempts, of dubious constitutionality, by all systemic parties, to exclude this part of society from the electoral process have failed.

In the new electoral geography, a “patriotic arc” was formed by the Spartans, NIKI and Hellenic Solution parties. These three parties together with some other smaller ones, which did not enter the Parliament, gather a total percentage of 13.7% of the electorate.

Of course, these three parties are not identical in all their positions and compete fiercely with each other because they appeal to the same pool of voters. The course will show which of them will dominate the patriotic space and rally wider forces around it. The ability of its leadership as well as their ideological and political background will play a key role in this.

Globalist parties calling themselves “constitutional arc” parties have launched and will continue to launch attacks on “patriotic arc” parties. They see them as the most important threat to the dominant system. They are called fascists, nazis, ultra-nationalists, patriots, racists, bigots, sprayed, funded by Moscow, devotees of Le Pen, Orbán, Trump and many more.

The attacks and the undermining will intensify every time the Government of N.D. it will be difficult to implement its political choices, especially in national issues and in the ethno-deconstruction of the cultural identity of Hellenism. Proposals are already being heard to increase the threshold for entry into Parliament from 3 to 5% and to intervene by the judiciary regarding the legitimacy of the Spartans party.

As we have pointed out many times, the main contradiction of our time is the conflict of globalization (free movement of capital, goods and people) promoted by multinational companies with nation-states and their special interests.

=======================

Η νέα εκλογική γεωγραφία

Του Νίκου Ιγγλέση

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25^ης Ιουνίου διαμόρφωσαν ένα διαφορετικό πολιτικό χάρτη. Η Ν.Δ., παρ’ όλο που η εκλογική επιρροή της μειώθηκε ελαφρώς (40,55% από 40,79% στις  εκλογές του Μαΐου), κυριάρχησε των υπόλοιπων συστημικών κομμάτων, λόγω της περαιτέρω υποχώρησης του ΣΥΡΙΖΑ και παρά την ελάχιστη άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Σημειώνουμε ότι στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου ψήφισαν 5.266.141 πολίτες έναντι 6.060.691 σ’ αυτές της 21^ης Μαΐου. Δηλαδή, ψήφισαν 794.550 λιγότεροι ή 8,12%. Παράλληλα τα άκυρα ψηφοδέλτια μειώθηκαν κατά 91.125 και τα λευκά κατά 8.500 σε σχέση με αυτά του Μαΐου.

Η αυτοδυναμία που εξασφάλισε η Ν.Δ.(158 έδρες) οφείλεται στο bonus που δίνει στο πρώτο κόμμα ο εκλογικός νόμος που ψήφισε η ίδια το 2019. Αυτός ο εκλογικός νόμος, της αποκαλούμενης «ενισχυμένης αναλογικής», μετατρέπει τη σχετική πλειοψηφία στην κοινωνία, σε απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Το 40,55% θα κυβερνήσει το υπόλοιπο 59,45%. Έτσι παραβιάζεται η αρχή της Δημοκρατίας «ένας άνθρωπος μία ψήφος», καθώς και η ισοτιμία της ψήφου των πολιτών.

Το περίπου 60% όσων ψήφισαν εξέφρασε την αντίθεσή του στο πρόγραμμα και τις πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές της Ν.Δ., αλλά, θα υποχρεωθεί να κυβερνηθεί από αυτήν. Βλέπε και σχετικό άρθρο «Το εκλογικό bonus και η απατηλή Δημοκρατία».

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε περαιτέρω πτώση του ποσοστού του κατά 2,23 μονάδες. Από το 20,07% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, στο 17,84%. Η αποσυσπείρωσή του οφείλεται στο ότι δεν παρουσιάζει κανένα αξιόπιστο εναλλακτικό σχέδιο για τη συνολική πορεία της χώρας, σε σχέση με αυτό της Ν.Δ. Παράλληλα είναι εγκλωβισμένος στα παλαιά ιδεολογήματα της Αριστεράς περί της ελεύθερης μετανάστευσης και των δικαιωμάτων κάθε είδους μειονοτήτων (π.χ. ΛΟΑΤΚΙ+), ενώ ενστερνίζεται, όπως και η Ν.Δ., όλες τις βασικές πολιτικές της παγκοσμιοποίησης (π.χ. πράσινη μετάβαση).

Το ΠΑΣΟΚ κατέγραψε μια ελάχιστη άνοδο κατά 0,39 της μονάδας. Από 11,46% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου σε 11,85%. Είναι απορίας άξιο προς τι οι πανηγυρισμοί γι’ αυτή τη μικρή άνοδο; Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που έχασε από το ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και να πάρει τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση και εκφραστής της «Κεντροαριστεράς».  Πρόκειται για πολιτικούς σχεδιασμούς της δεκαετίας του ’80 και του ’90. «Κεντροαριστερά» και «Κεντροδεξιά» έχουν προσχωρήσει στις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και τις οποίες στην παρούσα περίοδο εκφράζει η Ν.Δ. Δεν απαιτούνται άλλα πολιτικά υποκείμενα παρά μόνο ως «ρεζέρβες».

Το ΚΚΕ κατέγραψε και αυτό μια μικρή άνοδο κατά 0,46 της μονάδος. Από 7,23% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου σε 7,69%. Το ΚΚΕ θεωρείται από μια μερίδα ψηφοφόρων ως υποδοχέας αντισυστημικής ψήφου και ψήφου διαμαρτυρίας κατά των κομμάτων εξουσίας.

Η έκπληξη των εκλογών ήταν η είσοδος τριών νέων κομμάτων στη Βουλή. Οι Σπαρτιάτες έλαβαν 4,64%, η ΝΙΚΗ 3,69% και η Πλεύση Ελευθερίας 3,17%. Τα δύο τελευταία είχαν πλησιάσει το όριο του 3% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αλλά, δεν το είχαν φτάσει για λίγες ψήφους. Τώρα πέτυχαν την είσοδό τους στη Βουλή. Επίσης στη Βουλή παρέμεινε και η Ελληνική Λύση που έλαβε 4,44% ποσοστό παρόμοιο με αυτό που είχε λάβει το Μάϊο.

Οι Σπαρτιάτες συμμετείχαν για πρώτη φορά, αλλά στηρίχθηκαν καθοριστικά από την παλιά εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής της οποίας τώρα ηγείται ο φυλακισμένος Ηλίας Κασιδιάρης. Είναι φανερό ότι όλες οι προσπάθειες, αμφίβολης συνταγματικότητας, απ’ όλα τα συστημικά κόμματα, για αποκλεισμό από την εκλογική διαδικασία αυτού του τμήματος της κοινωνίας απέτυχαν.

Στη νέα εκλογική γεωγραφία διαμορφώθηκε ένα «πατριωτικό τόξο» από τα κόμματα Σπαρτιάτες, ΝΙΚΗ και Ελληνική Λύση. Τα τρία αυτά κόμματα μαζί με κάποια άλλα μικρότερα, που δεν μπήκαν στη Βουλή, συγκεντρώνουν ένα συνολικό ποσοστό 13,7% του εκλογικού σώματος.

Βέβαια τα τρία αυτά κόμματα δεν ταυτίζονται σ’ όλες τις θέσεις τους και ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους γιατί απευθύνονται στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Η πορεία θα δείξει ποιό απ’ αυτά θα ηγεμονεύσει του πατριωτικού χώρου και θα συσπειρώσει γύρω του και ευρύτερες δυνάμεις. Βασικό ρόλο σ’ αυτό θα διαδραματίσει η ικανότητα της ηγεσίας του καθώς και το ιδεολογικό και πολιτικό τους υπόβαθρο.

Τα κόμματα της παγκοσμιοποίησης που αυτοαποκαλούνται κόμματα του «συνταγματικού τόξου» εξαπέλυσαν και θα συνεχίσουν να εξαπολύουν επιθέσεις στα κόμματα του «πατριωτικού τόξου».  Τα θεωρούν ως τη σημαντικότερη απειλή για το κυρίαρχο σύστημα. Τους αποκαλούν φασίστες, ναζιστές,  υπερεθνικιστές, πατριδοκάπηλους, ρατσιστές, θρησκόληπτους, ψεκασμένους, χρηματοδοτούμενους από τη Μόσχα, θιασώτες της Λεπέν, του Όρμπαν, του Τραμπ και πολλά άλλα.

Οι επιθέσεις και η υπονόμευση θα οξύνονται κάθε φορά που η Κυβέρνηση της Ν.Δ. θα δυσκολεύεται να εφαρμόσει τις πολιτικές επιλογές της, ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα και στην εθνοαποδόμηση της πολιτιστικής ταυτότητας του Ελληνισμού. Ήδη ακούγονται προτάσεις για αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή από το 3 στο 5% και επέμβασης της δικαιοσύνης σχετικά με τη νομιμότητα του κόμματος Σπαρτιάτες.

Όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές η βασική αντίθεση της εποχής μας είναι η σύγκρουση της παγκοσμιοποίησης (ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων) που προωθούν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις με τα κράτη – έθνη και τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους.