O Υβριδικός Πόλεμος της Τουρκίας και οι Φαντασιώσεις της
Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης*
Τελικά η κατάσταση εξελίχθηκε όπως την ανέμεναν οι νουνεχείς και ψύχραιμοι. Έτσι μετά τις επαφές του ΥΠΕΞ κ. Δένδια, συναντήθηκε στο Κάϊρο με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σαμέχ Σούκρι, Ελλάδα και Αίγυπτος κατέληξαν σε συμφωνία για το θέμα που είχε προκύψει με ένα από τα τρία οικόπεδα για τα οποία η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα προχωρήσει σε έρευνες. Το επίμαχο ζήτημα διευθετήθηκε και απέδειξε ότι οι δύο χώρες διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις και λύνουν τα προβλήματα τας όταν δημιουργούνται με απευθείας επαφές. Και αυτό να μας γίνει μάθημα και να μην πέφτουμε στο δόκανο των υβριδικών επιχειρήσεων και της προπαγάνδας, των επιθετικών, αναθεωρητικών και προκλητικών γειτόνων μας.
Η Τουρκία επινόησε μια νέα «συμφιλίωση», μετά την αποτυχία των προσπαθειών διάδοσης προπαγανδιστικών ιστοριών «συμφιλίωσης» με το Ισραήλ πέρυσι. Είδαμε ότι στις αρχές Δεκεμβρίου του 2020, όταν η Άγκυρα είδε με απογοήτευση ότι ο Μπάιντεν κέρδισε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και οι ημέρες της στενής συνεργασίας, φιλίας, ασυδοσίας και διεθνούς παραβατικότητας με την ανοχή του Ντόναλντ Τραμπ έφθασαν στο τέλος τους, προσπάθησε να εξαπατήσει το Ισραήλ με μια «θαλάσσια συμφωνία». Και όπως αναφέρει σε άρθρο του πρόσφατα στην ιστοσελίδα της Ισραηλινής εφημερίδας JERUSALEM POST, ο δημοσιογράφος SETH FRANTZMA, « Το Ισραήλ έχει ήδη στενές σχέσεις με την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Ελλάδα και έχει οριοθετήσει τις ΑΟΖ μαζί τους. Το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος σχεδιάζουν αγωγό [East Med] μετά την υπογραφή της συμφωνίας που υπέγραψαν πέρυσι και είναι μέλη του Φόρουμ φυσικού αερίου Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία προσπάθησε να διαταράξει όλες αυτές τις σχέσεις τον Δεκέμβριο του 2019, υπογράφοντας συμφωνία με τη Λιβύη, απέναντι στις ειρηνικές συμφωνίες του Ισραήλ, της Κύπρου, της Ελλάδας και της Αιγύπτου, για να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο της Μεσογείου. Η Ελλάδα και η Αίγυπτος υπέγραψαν συμφωνία τον Αύγουστο του 2020, αφού καταδίκασαν τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στη Μεσόγειο τον Μάιο, μαζί με τη Γαλλία, τα ΗΑΕ και την Κύπρο. Η Τουρκία απάντησε απειλώντας την Ελλάδα και οι δύο χώρες έφτασαν στα πρόθυρα σύγκρουσης».
Η Άγκυρα μετά τις απειλές προχώρησε σε μια παλιά και δοκιμασμένη τακτική, στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, γνωρίζοντας πως υπάρχουν «πρόθυμοι αφελείς» να την πιστέψουν. Κατασκεύασε ιστορίες στα ισραηλινά ΜΜΕ, στα οποία η Κύπρος εξαφανιζόταν από τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο και στις οποίες η Τουρκία και το Ισραήλ θα συνήπταν μια μαγική συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα. Όμως, το Ισραήλ απέρριψε τη συμφωνία , αν και στην Ελλάδα και στην Κύπρο πάλι πίστεψαν την τουρκική προπαγάνδα και πολλοί αμφισβήτησαν την αξιοπιστία του Ισραήλ, . Δεν είναι θαλάσσιος γείτονας της Τουρκίας, παρά τους χάρτες που αυτή προσπάθησε να παρουσιάσει και αγνοούσαν την Κύπρο, εφαρμόζοντας την μεθοδολογία που εφάρμοσε με την χειραγωγούμενη κυβέρνηση της Τρίπολης στην Λιβύη.
Και να πάλι , η Τουρκία κάνει το ίδιο, προσπαθώντας να εμπλέξει την Αίγυπτο, για ένα θαλάσσιο οικόπεδο που όντως αποτέλεσε σημείο ανησυχίας, δηλώθηκε από αιγυπτιακής πλευράς ως τεχνικό λάθος της γραφειοκρατίας και διευθετήθηκε με την επίσκεψη του ΥΠΕΞ κ. Δένδια, δείχνοντας γρήγορα και σωστά αντανακλαστικά, όπως πρέπει να γίνεται. Αυτό προήλθε μετά το επιτυχημένο φόρουμ PHILIA στην Αθήνα, όπου κατέστη σαφές πώς η Αίγυπτος, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Γαλλία, τα ΗΑΕ, Μπαχρέιν και άλλες χώρες, δραστηριοποιούνται πιο εντατικά σε ένα σύστημα κοινών και συγκλινουσών συμμαχικών συμφερόντων. Η Άγκυρα χρησιμοποιεί τα αγγλόφωνα κυβερνητικά ΜΜΕ για να διαδώσει την τελευταία ιστορία της. «Η Τουρκία θα μπορούσε να υπογράψει συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο», σύμφωνα με τίτλο στο Anadolu. «Η Ελλάδα ανησυχεί, καθώς η Αίγυπτος συντάσσεται με την τουρκική ΑΟΖ στον EastMed», σύμφωνα με τη Daily Sabah, ένα άλλο φιλοκυβερνητικό όργανο. «Η Αίγυπτος είναι θερμή για την πρόταση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο;» ρωτά το κρατικά ελεγχόμενο TRT. Θα ήταν παράδοξο για την Αίγυπτο να αντιστρέψει ξαφνικά όλα τα χρόνια της κοινής πορείας της με την Ελλάδα και την Κύπρο, εμπλεκόμενη σε μια συμφωνία που αναιρεί τις οικονομικές αξιώσεις της Κύπρου και βλάπτει σαφώς την Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και «στην προσπάθεια της Τουρκίας να εξαπατήσει το Ισραήλ και τα ισραηλινά ΜΜΕ, περί μιας συμφωνίας φαντασίας που δεν υπήρχε ποτέ καμία πιθανότητα να πραγματοποιηθεί», αναφέρει στο άρθρο του ο FRANTZMA.
Η Τουρκία μιλά για «συμφιλίωση», αλλά οι περισσότερες χώρες και οι ηγεσίες των στην Μέση Ανατολή και στην Αν. Μεσόγειο έχουν απειληθεί, συκοφαντηθεί, προσβληθεί τρομοκρατηθεί, από το κράτος πειρατής που ποδοπατά το Διεθνές Δίκαιο, εφαρμόζει μια επιθετική αναθεωρητική πολιτική, διεκδικεί θαλάσσια ύδατα και εδάφη γειτονικών της χωρών, εισβάλει χωρίς έγκριση του ΟΗΕ σε άλλες χώρες (Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Λιβύη), καταλαμβάνει εδάφη και δεν τα εγκαταλείπει, δημιουργεί στρατιωτικές βάσεις σε όλη την περιοχή για προβολή ισχύος της και ολοκλήρωση της νεοοθωμανικών ονειρώξεων και υλοποίηση του Misaak I Milli ( του Εθνικού Όρκου), του Μουσταφά Κεμάλ. Η Τουρκία, με το αυταρχικό, απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό καθεστώς της έχει ενστερνισθεί την θεωρία του LEBERNSRAUM, του Ζωτικού Χώρου, που υιοθέτησαν οι Ναζί και υλοποίησαν την δεκαετία του 1930, με κατάληξη στον Β’ Π.Π. Βίοι Παράλληλοι θα έλεγε κάποιος συγκρίνοντας την τουρκική εθνική στρατηγική με την πολιτική των Ναζί και την μεθοδολογία που ακολουθούσαν οι ηγέτες των Χίτλερ και Ερντογάν, οπότε ας σκεφτούν στην Τουρκία, που κατέληξε αυτή η πολιτική της Γερμανίας τότε.
Έτσι καταλήγοντας θα λέγαμε ότι η Τουρκία διακινεί αυτές τις ιδέες και πολιτικές για να διεκδικήσει θαλάσσια ύδατα, που δεν της ανήκουν και στην ουσία δεν δίνει τίποτα σε αντάλλαγμα, παρά τα δικαιώματα των θιγομένων. Και εμείς δεν θα πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα τους, να δημιουργείται εσωστρέφεια και να επηρεάζεται το φρόνημα του λαού μας, γιατί εκεί αποβλέπει η Τουρκία, συνεπικουρούμενη και από εγχώριους προθύμους, αφελείς, απάτριδες, διεθνιστές, συμφεροντολόγους, στην δημιουργία κλίματος «Μιθριδατισμού», διαποτίζοντάς μας με το δηλητήριο του φόβου και της δειλίας, ώστε να είναι εύκολη η κατάποση απώλειας κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, χωρίς αντιδράσεις, όπως εξυφαίνεται από διάφορα κέντρα. Εξάλλου, όπως μας λένε «Τι θέλετε, πόλεμο να κάνουμε τώρα;», αφού το Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο, αλλά στην Μεσόγειο και «Είναι μακριά», όπως και η Κύπρος. Καστελόριζο και Κύπρος φαίνεται να είναι για ορισμένους πιο μακριά και από τα νησιά Φώκλαντς της Αγγλίας (σε ευθεία γραμμή 12.749 ΚΜ) και από τα νησιά ABC (Αρούμπα, Μποναίρ, Κουρασάο) της Ολλανδίας (σε ευθεία γραμμή 7.919 ΚΜ) στην Καραϊβική θάλασσα στον κόλπο της Βενεζουέλας, όπου έχουν ΑΟΖ και την μοιράζονται στην μέση με την Βενεζουέλα. Δηλαδή η Ολλανδία έχει ΑΟΖ στον κόλπο της Βενεζουέλας και η Αγγλία περίπου στον Νότιο Πόλο, η δε Τζιά επί παραδείγματι, απέναντι από το Λαύριο , έχει μόνο 6 ΝΜ χωρικά ύδατα.
*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.), με Μεταπτυχιακό M.Sc.του ΕΚΠΑ στην Γεωπολιτική, Πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ.