Προς τους φιλότεχνους, τους ποιητές και λάτρεις της ποίησης
Έχω μια ερώτηση:
Βρίσκω στον τοίχο το παρακάτω ποίημα του Μπρετόν και πλήθος σχολιαστών να καταθέτουν την αγάπη τους για τον ποιητή, άλλοι πως συγκινήθηκαν, άλλοι πως τους αρέσει πολύ το ποίημα… ενώ εγώ δεν κατάλαβα τίποτα…. και από συγκίνηση ούτε ίχνος.
Δεν δίνω καμιά σημασία στη ζωή.
Δεν καρφώνω την παραμικρή πεταλούδα ζωής στη σημασία.
Δεν σημαίνω για τη ζωή.
Μα τα κλαριά του αλατιού τα λευκά κλαριά
Όλες οι φυσαλίδες από σκιά
Και οι θαλάσσιες ανεμώνες
Κατεβαίνουν και αναπνέουν στο εσωτερικό της σκέψης μου
Έρχονται δάκρυα που δεν χύνω
Βήματα που δεν κάνω που είναι δύο φορές βήματα
Και που τα θυμάται ο άλλος στην ώρα της παλίρροιας
Τα σύρματα είναι στο μέρος του κλουβιού
Και τα πουλιά έρχονται από πολύ ψηλά να κελαϊδήσουν μπροστά σ’ αυτά τα σύρματα
Ένας υπόγειος διάδρομος σμίγει όλα τ΄αρώματα.
Δεν καρφώνω την παραμικρή πεταλούδα ζωής στη σημασία.
Δεν σημαίνω για τη ζωή.
Μα τα κλαριά του αλατιού τα λευκά κλαριά
Όλες οι φυσαλίδες από σκιά
Και οι θαλάσσιες ανεμώνες
Κατεβαίνουν και αναπνέουν στο εσωτερικό της σκέψης μου
Έρχονται δάκρυα που δεν χύνω
Βήματα που δεν κάνω που είναι δύο φορές βήματα
Και που τα θυμάται ο άλλος στην ώρα της παλίρροιας
Τα σύρματα είναι στο μέρος του κλουβιού
Και τα πουλιά έρχονται από πολύ ψηλά να κελαϊδήσουν μπροστά σ’ αυτά τα σύρματα
Ένας υπόγειος διάδρομος σμίγει όλα τ΄αρώματα.
Μπορεί κάποιος από αυτούς που προανέφερα, 1ον να ερμηνεύσει το ποίημα και 2ον να μου εξηγήσει τον σκοπό του Μπρετόν ως ποιητή; Εφόσον αν πρόκειται για ποίηση, είναι επαναστατική. Κανείς δεν κάνει επανάσταση χωρίς σκοπό.
Με δικά σας λόγια παρακαλώ, όχι να ψάχνουμε τώρα ποιος είναι ο Μπρετόν.
Με δικά σας λόγια παρακαλώ, όχι να ψάχνουμε τώρα ποιος είναι ο Μπρετόν.