“Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα”.

“Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα”.

Η παραπάνω φράση ανήκει στον Μαχάτμα Γκάντι και παρά τη σπουδαία της αλήθεια, δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα έμπρακτα από την κοινωνία. Χιλιάδες ανυπεράσπιστα ζώα κακοποιούνται και ζουν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Το Ελληνικό σύνταγμα άργησε να κατοχυρώσει και επίσημα, έναν νόμο ο οποίος θα προστάτευε τη σωματική ακεραιότητα των ζώων και θα τιμωρούσε εκείνον που θα τα κακοποιούσε.

Προσφάτως, γίναμε ξανά μάρτυρες μία βάναυσης κακοποίησης ενός μικρού σκύλου από τρεις άνδρες νεαρής ηλικίας, με τους δύο να το κακοποιούν σωματικά και τον τρίτο να το καταγράφει σε κάμερα. Αναμένουμε να δούμε την ποινή που θα επιβληθεί σε αυτά τα τρία άτομα για αυτή την αισχρή πράξη.

Αν η κοινωνία θέλει να προστατεύσει τα αδέσποτα, τότε πρέπει να μεριμνήσει για αυτά ουσιαστικά, να επιρρίπτει βαρύτερες ποινές σε εκείνους που τα κακοποιούν και να επιβάλλει την υποχρεωτική τους σίτιση σε κάθε περιοχή, όταν τηρούνται οι απαραίτητες συνθήκες υγιεινής. Η κοινωνία και ο κάθε δήμος οφείλει να μεριμνήσει για την υποχρεωτική στείρωση των ζώων και τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής. Όχι μόνο δεν πρέπει να χαλαρώσει και να αφήσει το περιθώριο στην άσχημη μεταχείριση και εντέλει, τη θανάτωσή τους. Πρέπει να απαγορευτεί η βίαιη απομάκρυνση της τροφής και οι απόπειρες σωματικής βλάβης εναντίον τους από άτομα που δε μοιράζονται με άλλους τα ίδια φιλοζωικά αισθήματα. Καμπάνιες θα έπρεπε να διοργανώνονται διαρκώς ώστε οι επίδοξοι και μελλοντικοί ιδιοκτήτες να μην προτιμάνε αποκλειστικά σκυλιά από ράτσες ή από ακριβά μαγαζιά, αλλά και να υιοθετούν ταλαιπωρημένα ζώα και να τους παρέχουν φροντίδα και θαλπωρή.

Το ίδιο το κράτος οφείλει μάλιστα να δείξει το δέοντα σεβασμό και φροντίδα και στους ιδιοκτήτες αδέσποτων τα οποία φεύγουν από τη ζωή. Θεωρώ πως είναι αναγκαίο να υπάρξουν ειδικά νεκροταφεία και αποτεφρωτήρια, τα οποία θα επιτρέψουν στον ιδιοκτήτη του αποθανόντος κατοικίδιου να το αποχαιρετήσουν με σεβασμό και αγάπη.

Η άδολη αγάπη που προσφέρει ένα κατοικίδιο ζώο, η αφοσίωση και η ανιδιοτέλεια που το χαρακτηρίζει, μπορεί να διδάξει ολόκληρη την κοινωνία και να παραδειγματίσει ακόμα και εμάς τους ανθρώπους. Πότε, επιτέλους, η κοινωνία θα ενδιαφερθεί πραγματικά και ουσιαστικά για αυτά;

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω τη φράση του σπουδαίου φιλοσόφου Ιμμάνουελ Καντ: Μπορείς να διαπιστώσεις πολλά για το χαρακτήρα ενός ανθρώπου από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ζώα’’.

ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ