ΠαναγιώτηςΉφαιστος, ΚυπριακήΔημοκρατία: Διαφύλαξηήαυτοπαγίδευση;

Γιατί κινδυνεύει να χαθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Πόσο κινδυνεύει η Κύπρος και η Ελλάδα

Γιακάθεκοινωνίατοανεξάρτητοκράτοςτηςείναιοθεσμόςσυλλογικήςελευθερίας.

Με κάθε κριτήριο κατάλυσήτουκράτουςσημαίνειαπώλειατηςελευθερίαςκαιαυτόθασυμβεί, μεταξύάλλων, εάνηΕλληνικήπλευράαποδεχτείταπαράνοματετελεσμένατηςεισβολής, τηνκατάργησητηςΚυπριακήςΔημοκρατίαςκαιτηναποδοχήμιαςμηβιώσιμης«λύσης» ΤουρκικώνκαιΒρετανικώνπροδιαγραφών.

Ποτέ δεν προχωρείς σε μια τέτοια αυτοκτονική πράξη που αφορά ζωτικά τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας.

Εκτός από την αυτονόητη ακλόνητη εμμονή πλήρους εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου στ Αιγαίο, μια ριζικά νέα στρατηγική στο κυπριακό είναι μείζον ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

Κίνδυνοι

ΣεαντίθετηπερίπτωσηηΕλλάδααυτοπαγιδεύεταικαιαυτοκαταστρέφεταιχωρίςλόγο:

1) «Λύση» είναι μόνο η πλήρης αποκατάσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην βάση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας.

2) Ποτέ δεν καταλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία και αφού καλυφθεί πλήρως στρατηγικά από την Ελλάδαν το παράνομα κατεχόμενο μένει «όσο χρειαστεί» «αλύτρωτο».

3) Επίγνωση του γεγονότος ότι τυχόν Τουρκική επικυριαρχία με μη βιώσιμες διευθετήσεις γιγαντώνει γεωπολιτικά την Τουρκία και εκμηδενίζει γεωπολιτικά και στρατηγικά την Ελλάδα.

4) Η στρατηγική ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στην Κύπρο σημαίνει βαθύτατων και μακροχρόνιων προεκτάσεων αβάστακτη στρατηγική παγίδευση της Ελλάδας.

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά από διαδοχικές υποχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς οτιδήποτε υπάρχει πλέον στο διαπραγματευτικό τραπέζι σημαίνει ότι μετηνδικήμαςσυναίνεσηκαιχωρίςναυπάρχειοπαραμικρόςλόγοςγιακάτιτέτοιοκαταργείταιηΚυπριακήΔημοκρατίακαιδημιουργείταιένα μηβιώσιμοκρατίδιο υπόΤουρκικήεπικυριαρχία.

ΤιθέλειηΆγκυρα

O Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν μαζί με τον Ερσίν Τατάρ πρόεδρο του ψευδοκράτους/

ΟδεδηλωμένοςσκοπόςτηςΆγκυρας, εξάλλου, είναιο πλήρηςέλεγχος τηςΜεγαλονήσου. Μετά από μια μακρόχρονη εκβιαστική στρατηγική της Τουρκίας στην βάση των παράνομων τετελεσμένων του 1974 και διατηρώντας στο νησί δεκάδες χιλιάδες στρατό επιχειρείται, βασικά, να δοθεί η χαριστική βολή.

Διζωνική, δικοινοτικήμεπολιτικήισότητασημαίνει 82%=18%, μια δηλαδή αντί-δημοκρατική δομή που μαζί και με την παραμονή των εποίκων (που με βάση τις σχετικές συμβάσεις αποτελούν έγκλημα πολέμου) ηΆγκυραθαείναικυρίαρχηστηνΑνατολικήΜεσόγειο και θα εκπληρώσει σκοπούς πολύ πέραν αυτών για τους οποίους εισέβαλε το 1974 και δημιούργησε παράνομα τετελεσμένα.

Γιατίσυζητάμεγια ”ΔιζωνικήΔικοινοτικήΟμοσπονδία”

Τουλάχιστονόποιοςκατέχειθέσηευθύνηςκαιόποιοςεπηρεάζειτιςαποφάσειςοφείλειναγνωρίζειτηνουσίακαιτιςειδοποιούςδιαφορέςκαιναπροσέχειτουςόρουςπουχρησιμοποιεί:

Ακόμη και εάν εκ λάθους ή συνειδητά παραληφθεί η φράση «με πολιτική ισότητα» η αναφορά του όρου «Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία» εκεί παραπέμπει.

Οενδιαφερόμενοςμπορείναρωτήσειγιαναμάθειότιμετάτο 1974 υπόστρατιωτικόεκβιασμόδιολισθήσαμεστο«Δικοινοτική».

Ακολούθησε η αποδοχή της εξίσου αδιέξοδης «Δικοινοτικής Διζωνικής» για να ακολουθήσει το ακόμη πιο δολοφονικό «Διζωνική Δικοινοτική με πολιτική ισότητα» του 82%=18% που ακυρώνει κάθε έννοια κράτους. Τουτέστιν, αναφέροντας μόνο «Δικοινοτική Διζωνική» είναι μια από τα ίδια.

Οιδεύστερεςτουρκικέςθέσειςπερί«δύοκρατών»είναιακριβώςτοίδιομηβιώσιμοσύστημα που η Άγκυρα ενθαρρυμένη από την δική μας σύγχυση προτάσσοντάς το επιχειρεί να μας εξωθήσει να αποδεχθούμε την εξίσου δολοφονική ΔΔΟ (που επειδή πρόκειται για μεγάλη παγίδα επαναλαμβάνεται:

ΟδηγείσεακριβώςτοίδιομηβιώσιμοκρατίδιουπόΤουρκικήεπικυριαρχία.

Γιατί λοιπόν ακόμη και κατέχοντες θέσεις υψηλής ευθύνης προτάσσεται ως Ελληνική θέση τόσο το «Δικοινοτική Διζωνική με πολιτική ισότητα» όσο και το πανομοιότυπο ”Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία”; 

IAKOVOS HATZISTAVROU VIA GETTY IMAGES

ΑυτήείναιμιααντικειμενικήπεριγραφήπουγιατηνΕλληνικήπλευράλογικάκαιορθολογιστικάσημαίνειταεξής:

Πρώτον, διαπραγματεύσεις με ανυποχώρητη κόκκινη γραμμή την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα. Ταυτόχρονα και την κάθετη άρνηση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Δεύτερον, πλήρης συναίνεση σε όλο το πολιτικό φάσμα της Κύπρου και της Ελλάδας γύρω από μια τέτοια θέση.

Τρίτον, απόφαση όλων ότι η Ελληνική πλευρά δεν δέχεται την νομιμοποίηση των παράνομων τετελεσμένων στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. και ταυτόχρονα την αποδοχή η Τουρκία να έχει, πλέον, δικαιοδοσία επί ολοκλήρου της Μεγαλονήσου.

Για αυτούς τους λογικούς και ορθολογιστικούς λόγους, ακριβώς, προκαλεί μεγάλεςαπορίες όταν κανείς ακούει την ανώτατη πολιτική ηγεσία να υιοθετεί την ΔιζωνικήΔικοινοτικήΟμοσπονδία ως «λύση» την στιγμή που «νέες» φαινομενικά πιο ακραίες θέσεις της Άγκυρας περί δύο κρατών δεν είναι τίποτα περισσότερο από την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Συντομογραφικά θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε το γεγονός για ένα ακόμη λόγο ηΕλληνικήπλευράδενέχειλόγονακατευνάζεικαιναυποχωρεί:Διαθέτειπανίσχυρανομικά, πολιτικά, διπλωματικάκαιενδυνάμειστρατηγικάερείσματαταλογικόκαιορθολογιστικόείναιναδιαφυλάξει. 

ΤιθασυμβείανχαθείηΚυπριακήΔημοκρατία

NURPHOTO VIA GETTY IMAGES

Συνοψίζουμετοπώςακριβώςτίθεταιτοζήτηματο 2021. ΗΕλλάδακαιηΚύπροςδενκερδίζουντοπαραμικρόεάνέχουμεταεξής:

α) καταλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) που αποτελεί ένα ακλόνητο έρεισμα που ποτέ δεν πρέπει να χαθεί,

β) τουρκοποιείται το παράνομα κατεχόμενο μέρος της ΚΔ και ταυτόχρονα η Άγκυρα γίνεται και νομικά πλέον επικυρίαρχος «συνεταίρος» στο νυν μη κατεχόμενο τμήμα,

γ) η Τουρκία με ή χωρίς τον Ερντογάν γιγαντώνεται γεωπολιτικά και στρατηγικά εκμηδενίζοντας την Ελλάδα και τις επιλογές της

δ) εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες γίνονται ουσιαστικά και τυπικά όμηροι της Τουρκικής στρατηγικής και το Ελλαδικό κράτος ανεπίστροφα παγιδεύεται στρατηγικά και επί μακρόν,

ε) αλλάζουν τα θαλάσσια σύνορα με οτιδήποτε σημαίνει αυτό για το Αιγαίο και τις δυνατότητες της Ελλάδας να αντισταθεί στον Τουρκικό αναθεωρητισμό και

στ) ενώ αυτά θα αναβαθμίσουν την Τουρκία αναμενόμενα θα οξύνουν τον αναθεωρητισμό οδηγώντας σε αστάθεια.

Υπάρχεικάποιοςλόγοςνασυμβούναυτέςοισυμφορές;

Κανένας απολύτως και ανεξαρτήτως παρελθουσών θέσεων του καθενός (για παράδειγμα του σχεδίου Αναν που αυτά θα προκαλούσε εδώ και 15 χρόνια) οι Έλληνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχουν κάθε συμφέρον να λειτουργήσουν λογικά, ορθολογιστικά και με κριτήρια αυτοσυντήρησης.

Τα ζητήματα αυτά δεν είναι προσωπικά, δεν είναι ιδεολογικά, δεν είναι κομματικά και δεν είναι ζήτημα ατομικής γνώμης του καθενός εξ ημών.

Θέτουν ζητήματα έσχατης λογικής πέραν και υπεράνω υποκειμενισμών επειδή αφορούν την δημοκρατία, την ελευθερία, την πολιτική κυριαρχία και τα νόμιμα και νομιμοποιημένα έσχατα εθνικά συμφέροντα.

Πέραν του προαναφερθέντος αδιαπραγμάτευτου ερείσματος που είναι η ύπαρξη της ΚυπριακήςΔημοκρατίαςηοποίαποτέδενθαπρέπεινακαταλυθεί, η Ελληνική πλευρά διαθέτει πανίσχυρα νομικά, πολιτικά και στρατηγικά πλεονεκτήματα για να αρνηθεί την αυτοκαταστροφική παγίδευσή της με ΔΔΟ ή τα παραπλήσια εάν όχι πανομοιότυπα που υποδηλώνει η περί δύο κρατών παραφιλολογία.

Σε μια κρίσιμη στρατηγική φάση για κάποιο περίεργο λόγο φαίνεταιναμηνυπάρχεικάποιοςναενημερώσειτηνανώτατηπολιτικήηγεσίαόλουτουφάσματοςγιατηνουσία, τοτιδιακυβεύεταιμε αποτέλεσμα να δηλώνεται προσκόλληση στην διζωνική, δικοινοτική με πολιτική ισότητα ως δήθεν επιθυμητή Ελληνική επιδίωξη.

Να ενημερώσει στοιχειωδώς για τους μεγάλους κινδύνους για την εθνική ασφάλεια και τις ειδοποιούς διαφορές που απαιτείται να συνεκτιμώνται δεόντως σε κάθε επίσημη θέση και δήλωση.

Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έναάμεσηςπροτεραιότηταςζήτημαείναιη δημιουργίαάρτιωνκρατικώνεπιτελείων που διαχρονικά θα αξιοποιούνται δεόντως από όλες τις εναλλασσόμενες πολιτικές ηγεσίες και που δεν θα υποκαθίστανται από κομματικά στελέχη ή από προσλαμβανόμενους ιδιώτες.

Κατά την δική μας εκτίμηση ως προς αυτό υπάρχει μεγάλο έλλειμμα με αποτέλεσμα έλλειμμα αξιόπιστης στρατηγικής και διολίσθηση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας σε θέσεις που ροκανίζουν την αξιοπιστία κάθε στρατηγικής απόφασης.

«Οπλοστάσιο» 

Γιατί όμως η Ελληνική πλευρά διαθέτει σημαντικά νομικά και πολιτικά ερείσματα πάνω τα οποία η εκάστοτε πολιτική ηγεσία οφείλει να συνεκτιμά πλήρως! Για όλο τον πλανήτη η κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία:

α) είναι η μόνη πηγή νομιμότητας

β) παραμένει το μόνο αναγνωρισμένο κράτος,

γ) η ένταξη στην ΕΕ αναβάθμισε την κρατική υπόσταση και τα κρατικά ερείσματα της ΚΔ, δ) η πράξη προσχώρησης στην ΕΕ το 2004 ορίζει ότι εντάσσεται όλη η ΚΔ δηλαδή και το κατεχόμενο μέρος και ως εκ τούτού

δ) το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο είναι μόνη βάση βιώσιμης διεξόδου.

Μεαπλάκαικατανοητάλόγιααυτόσημαίνειότιτο“Acquis Communautaire” (νομικόκεκτημένοτηςδιαδικασίαςευρωπαϊκήςολοκλήρωσηςβαθύτατωνπολιτικοοικονομικώνπροεκτάσεων) ισχύεικαιστονυνπαράνομακατεχόμενοβόρειοτμήματηςΚυπριακήςΔημοκρατίας.

Επειδή αυτό αναφέρεται στην πράξη προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε..Ε το “Acquis Communautaire” αποτελεί νόμο όλων των μελών: Απλά εμείς εδώ και ενάμιση δεκαετία μετά την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας δενζητούμεηΕΕναδηλώνειότιθέσητηςγιατηνλύσητουκυπριακούζητήματοςείναιηεφαρμογήτουνομικούκεκτημένουπουαντιμετωπίζειόλαταζητήματαπουτίθενταιεκατέρωθεν.

Γιατί; Μήπως επειδή όσοι υποστήριζαν η Κυπριακή Δημοκρατία. … δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποβάλει αίτηση ένταξης επηρεάζουν τις αποφάσεις;

Υιοθέτηση μιας τόσο πασίδηλα αυτονόητης Ελληνικής θέσης –και μάλιστα ως κόκκινης αδιαπραγμάτευτης γραμμής– δενενισχύειμόνοτανομικάκαιπολιτικάερείσματατηςΕλληνικήςπλευράςαλλάπροσφέρεικαιδιέξοδοστηνΆγκυραεάν«θελήσει»νατηρήσειτηννομιμότητα.

Το ότι καθημερινά καταμαρτυρεί πως άλλοι είναι οι σκοποί δεν σημαίνει ότι η Ελληνική πλευρά έχει λόγο να νομιμοποιήσει τα παράνομα τετελεσμένα, να καταργήσει την Κυπριακή Δημοκρατία με Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με  ή κάτι παραπλήσιο και να καταστήσει την Τουρκία πλήρως και αμετάκλητα επικυρίαρχο.

ΘουκυδίδηςκαιΕνιαίοςΑμυντικόςΧώρος

Το να «θελήσει κάτι τέτοιο» η Άγκυρα σχετίζεται με δύο ακόμη ζητήματα για τα οποία ηΕλληνικήπλευράπλεονεκτεί, εάνβέβαιαυιοθετήσειμιαορθολογιστικήστρατηγική.

Μια τέτοια πολιτική όπως και σε όλα τα υπόλοιπα απαιτεί την κατά τον Θουκυδίδη«ίσηδύναμη», δηλαδή, στρατηγικήισορροπίαμεόρουςστρατιωτικής, νομικής, πολιτικής, συμμαχικάεξισορροπητικήςεξωτερικήςπολιτικήςπουεπιτυγχάνειισορροπίαδυνάμεωνκαισυμφερόντων.

Μετηνβελτίωσητηςπροεκταθείσεηςαποτροπήςτου ΕνιαίουΑμυντικούΧώρου –τον οποίο πάλι κάποιοι καταπολεμούσαν και κάποιοι υποστήριζαν επί δεκαετίες– η Ελληνική πλευρά μπορεί να συνομιλεί με την Τουρκία με όρους ισορροπίας δυνάμεων.

Ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος, εξάλλου, για όσους κατανοούν το Αλφαβητάρι της αποτρεπτικής στρατηγικής, ποτέ δεν θεωρήθηκε ως μια επιθετική προσέγγιση αλλά μαζί με την ένταξη στην ΕΕ ως προσέγγιση συμμετρικής διαπραγμάτευσης με την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα ως κόκκινη γραμμήτης Ελληνικής πλευράς.

Ταυτόχρονα, η στρατηγική σχέση Ελλάδας – Κυπριακής Δημοκρατίας –και με δεδομένο το δικαίωμαοριοθέτησηςτωνθαλασσίωνζωνώνΕλλάδας–Κύπρου εφαρμόζοντας 100% τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου– εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο στρατηγικών ανακατατάξεων με κράτη όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος.

Υπάρχουνκαιταυπερισχύονταδιεθνοπολιτικάκαινομικάερείσματαταοποίαεμείςείτεπεριφρονούμεείτεερμηνεύουμελάθος.

Είναι οι αποφάσειςτουΣυμβουλίουΑσφαλείαςτουΟΗΕτο 1974 για την παράνομη τουρκική εισβολή και τα παράνομα τετελεσμένα και του 1983 όταν ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο το ψευδοκράτος στα κατεχόμενα και το οποίο κανείς βέβαια δεν αναγνώρισε.

Έχουμε διαπραγματεύσεις αλλά έχουμε και μια περίεργη νομικίστικη και λανθασμένη θέση περί δήθεν «διαπραγματευτικού κεκτημένου» για ΔΔΟ, πάνω στην οποία η Άγκυρα αναμενόμενα κτίζει.

Η απάντηση ότι τέτοια θέση είναι μοναδικά Ελληνική.

Παρενθετικά υπογραμμίζεται ότι είναι ένα πράγμα μια «πολιτικά» αθέατη «απόφαση» να κατευναστεί η Τουρκία και να γίνει επικυρίαρχος στην Μεγαλόνησο και άλλο να λέγεται ότι είμαστε υποχρεωμένοι για κάτι τέτοιο επειδή με το πιστόλι της παράνομης κατοχής να νομιμοποιούμε την παρανομία παραβιάζοντας τις σπάνιου περιεχομένου και πολύτιμες κύριες αποφάσεις του ΣΑ για την διεθνή τάξη.

ΔιεθνήςνομιμότητακαιοΟΗΕ

30 Ιουνίου 2017 Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με τον τότε ηγέτη του ψευδοκράτους Μουσταφά Ακιντζί και τον τ. Γενικό  Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.

Τισυνέβη; Υποχωρούσαμε σε κάθε νέο γύρο διαπραγματεύσεων χωρίς να ζητούμε όπως πρέπει να γίνεται στον νέο γύρο να αρχίζουμε από μηδενική βάση με κόκκινη γραμμή τόσο τις αποφάσεις του ΣΑ για την διεθνή τάξη όσο και την εξίσου σημαντική όπως ήδη αναφέρθηκε πράξη προσχώρησης της Κύπρου στην ΕΕ (που επαναλαμβάνουμε είναι νόμος των μελών και εάν εφαρμοστεί επί ολοκλήρου της Κύπρου επιλύει όλα τα ζητήματα στην βάση του ευρωπαϊκού νομικού κεκτημένου).

Τοθέματηςδιεθνούςκαιευρωπαϊκήςνομιμότητας τοέχουμεαναλύσειεδώσεπρογενέστερηπαρέμβαση εξουκαιαρκούμαστενασυνοψίσουμετουςουσιαστικούςλόγουςπουκαθίσταταιεπιτακτικήμιανέαδιαπραγματευτικήθέσηπουαχρηστεύειτηνεξαντικειμένουμηβιώσιμηΔΔΟ.

Πρώτον, οιαποφάσειςτουΣυμβουλίουΑσφαλείας (ΣΑ) για την διεθνή τάξη αυτό μόνο αποδέχονται. Μάλιστα στο ψήφισμα 353 του 1974 γίνεται σαφές ότι τυχόν διαπραγματεύσεις «δεν θα επηρεαστούν από τα πλεονεκτήματα που αποκτήθηκαν από τις πολεμικές επιχειρήσεις». κατοχής (Κεφάλαιο VII του Χάρτη).

Το ΣΑ απλά όταν κατά καιρούς καλούσε για διαπραγματεύσεις συνιστούσε να αρχίσουμε από εκεί που εμείς αχρείαστα και μαζοχιστικά δεχόμασταν να συζητήσουμε χωρίς εν τούτοις, τονίζουμε και υπογραμμίζουμε, αυτή η παρότρυνση να δημιουργεί οποιαδήποτε νομική ή άλλη υποχρέωση για το θέμα, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για νομιμοποίηση της παρανομίας την οποία μάλιστα το ίδιο το ΣΑ διαθέτει πολλά και κύρια ψηφίσματα. Ιδιαίτερα όπως αυτά του 1974 και 1983, όταν είναι απολύτως ξεκάθαρο ποιος είναι ο δράστης της διατάραξης της διεθνούς τάξης και της διεθνούς ασφάλειας.

Ο ρόλος του Συμβουλίου Ασφαλείας περιορίζεται αποκλειστικά στην αποκατάσταση της διεθνούς τάξης –όχι ποιο θα είναι το εσωτερικό καθεστώς και μάλιστα εις βάρος του θύματος και με νομιμοποίηση των παράνομων τετελεσμένων– και αυτό ακριβώς προβλέπει ρητά ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ Κεφάλαιο Ι άρθρο 2.

Αποτελεί θεμελιώδηπαρεκτροπή εάν ένα όργανο του ΟΗΕ παρέμβει στο εσωτερικό ενός κυρίαρχου κράτους μέλους το οποίο μάλιστα το ίδιο το ΣΑ αναγνωρίζει ότι υπήρξε θύμα παράνομης άσκησης βίας και παράνομων τετελεσμένων τα οποία και κάλεσε να τερματιστούν.

Όποιος δεν γνωρίζει και έχει απορίες εύκολα μπορεί να διαβάσει τον Καταστατικό Χάρτη.

ΣτοΚεφάλαιοΙάρθρο 2 παράγραφος 7 τουΧάρτητουΟΗΕξεκαθαρίζονταιοιδικαιοδοσίεςτουΣΑαλλάκαιταόριααυτώντωνδικαιοδοσιών. ΠοιοςδενκατανοείτοεξήςρητότουΧάρτη:

«Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δε θα δίνει στα Ηνωμένα Έθνη το δικαίωμα να επεμβαίνουν σε ζητήματα που ανήκουν ουσιαστικά στην εσωτερική δικαιοδοσία οποιουδήποτε κράτους και δε θα αναγκάζει τα Μέλη να υποβάλλουν τέτοια θέματα για ρύθμιση σύμφωνα με τους όρους αυτού του Χάρτη.

Η αρχή όμως αυτή δεν πρέπει να εμποδίζει την εφαρμογή των εξαναγκαστικών μέτρων που προβλέπονται από το Κεφάλαιο 7».

Τέλος, οι αποφάσεις του ΣΑ είναι ρητές όπως σπάνια συμβαίνει: Οι αποφάσεις 186 / 1974, 360 / 74 και 541 / 1983, για παράδειγμα,

• καλούν όλους να σεβαστούν την κυριαρχία του μόνου αναγνωρισμένου κράτους, της ΚΔ, και
• ζητούν την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης θεωρώντας την εισβολή απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
• Εξίσου ρητά με μια εξαιρετικά σημαντική διατύπωση που αφορά ευθέως τις διαπραγματεύσεις, ζητούν «την αποχώρηση χωρίς καθυστέρηση όλου του στρατιωτικού προσωπικού» και γίνεται σαφές ότι
• στις διαπραγματεύσεις επίλυσης της κρίσης «Δενθαεπηρεαστούναπόταπλεονεκτήματαπουαποκτήθηκαναπότιςπολεμικέςεπιχειρήσεις».

Ναμηναυτοκτονήσουμε

Ερωτάται: Γιατί εμείς συνεχίζουμε να αφήνουμε τρίτους, όποιοι και να είναι αυτοί, να εκπέμπουν ιδέες αδιέξοδων ρυθμίσεων που νομιμοποιούν, ακριβώς, την παράνομη άσκηση βίας, τα παράνομα τετελεσμένα και που όχι μόνο καταργούν ένα κυρίαρχο κράτος αλλάζοντας με νέα Συνθήκη την διεθνή τάξη αλλά επιπλέον αναπόδραστα οδηγούν σε αστάθεια που θέτει σε κίνδυνο την διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια;!

Μήπως υπάρχει κάποιος ή κάτι που υπερισχύει των Υψηλών Αρχών του καθεστώτος της κρατικής κυριαρχίας; Νομικά, πολιτικά και διαπραγματευτικά μιλώντας, η απάντηση είναι: Απολύτως όχι.

Εξίσου σημαντική εάν όχι περισσότερο σημαντική και μεγάλο υπέρτερο και ακλόνητο έρεισμα για την ΚΔ είναι η απόφαση του ΣΑ 541 του 1983 μια δεκαετία μετά την παράνομη εισβολή και τα παράνομα τετελεσμένα.

Όπως και οι άλλες αποφάσεις, αυτή πολύ περισσότερο και σε συνδυασμό με τις αποφάσεις του 1974, ορίζει επακριβώς ποιος και πως διατάραξε την διεθνή τάξη.

Αυτές οι αποφάσεις μαζί και οι υψηλές αρχές του Καταστατικού Χάρτη λογικό είναι να αποτελούν διαπραγματευτική σημαία και κόκκινη γραμμή μιας νέας διαπραγματευτικής προσέγγισης συμβατής με τον ρόλο του ΟΗΕ και του ΣΑ και όχι κάποιο φανταστικό και ανύπαρκτο ρόλο.  Με την απόφαση 541, επιπρόσθετα, ξεκαθαρίζεται ότι

• ΗαπόπειραναδημιουργηθείμιαΤουρκοκυπριακήΔημοκρατίατηςΒόρειαςΚύπρουείναιάκυρη, επιδεινώνειτηνκατάστασητηςΚύπρου,
• Καλεί την τουρκική πλευρά να την αποσύρει
• διευκρινίζει για ακόμη μια φορά ότι υπάρχει ένα μόνο κράτος και μόνο μια κρατική κυριαρχία, αυτή της ΚυπριακήςΔημοκρατίαςτηνοποίακανείςδενμπορείνακαταλύσειπαράμόνοεάνεμείςοιίδιοιαυτοκτονήσουμεκρατικά.