Η αλήθεια για τον στρατηγό Φλυν και την Τουρκία – που κάποιοι επιμένουν να κρύβουν…

Του Νίκου Σταματάκη

Εάν ήθελε κανείς στην Ελλάδα αλλά και την ελληνόφωνη Ομογένεια να μάθει την αλήθεια για τον στρατηγό Φλύν θα έπεφτε πάνω σε ένα τεράστιο βράχο που θα έγραφε με μεγάλα γράμματα: «Ηταν λομπίστας της Τουρκίας!» Και κάπου εκεί θα χανόταν μέσα σε άναρθρες κραυγές και δήθεν «ανταποκρίσεις» που επισκιάζουν τα γεγονότα για να εξυπηρετήσουν τους στόχους των «παπαγάλων» με τις ιδεολογικές παρωπίδες…

Ηταν λοιπόν λομπίστας της Τουρκίας ο στρατηγός Φλυν; Βεβαίως και ήταν… Είχε εγγραφεί στο σχετικό μητρώο όπως επιβάλλει ο αμερικανικός νόμος για όσους πρακτορεύουν ξένα συμφέροντα; Οχι, δεν είχε εγγραφεί και έσπευσε να το κάνει με μεγάλη καθυστέρηση στις 7 Μαρτίου του 2017, μετά την απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση Τραμπ.  Ηταν απαράδεκτη η παραμονή του στην κυβέρνηση όσο ήταν πράκτορας ξένων συμφερόντων και πλήρωσε για την παρανομία του. Σαφώς και φέρει ευθύνη η κυβέρνηση Τραμπ που δεν έλεγξε το βιογραφικό του σε βάθος. Ομως το παρελθόν του έχει σπιλωθεί και δεν πρόκειται να επανέλθει σε δημόσιο πόστο – ας μην έχει κανείς αμφιβολία.

Αλλά, φίλοι μου, η Τουρκία δαπανά πολλές δεκάδες εκατομμύρια ετησίως (πολλοί μιλούν για $150 εκατ.!!) στον «βούρκο» (“swamp”) της αμερικανικής πρωτεύουσας.  Με τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να αγοράσει το μισό αμερικανικό Κογκρέσο για να εξυπηρετήσει τις υποθέσεις της… Αλλωστε το έπραξε για πολλές δεκαετίες.  Ας βάλουμε λοιπόν το θέμα στις σωστές του διαστάσεις.  Οσο η ηγεσία της Αμερικής το επιτρέπει θα υπάρχουν τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα, θα έχουμε λομπίστες όπως ο Φλυν…

Υπήρχαν και άλλοι πράκτορες ξένων συμφερόντων που δεν είχαν εγγραφεί στο σχετικό μητρώο; Βεβαιότατα, οι περισσότεροι δεν ήταν γραμμένοι και για τούτο ΚΑΝΕΙΣ δεν έδωσε – ούτε δυστυχώς και τώρα δίνει – σημασία στο τμήμα αυτό της υπόθεσης Φλυν.  Στην Ουάσιγκτον το να είσαι πράκτορας κάποιων, ακόμα και ξένων, συμφερόντων είναι ο συνήθης «τρόπος ζωής».  Θεωρείται δεδομένο ότι εφόσον δραστηριοποιείσαι στην πρωτεύουσα κάποια συμφέροντα θα πρακτορεύεις…

Ενας από τους σπουδαιότερους πράκτορες ξένων – και μάλιστα ρωσικών – συμφερόντων ήταν ο ομογενής Τόνι Ποντέστα, αδελφός του Τζον Ποντέστα, διευθυντού της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι…  Εαν αναρωτηθήκατε γιατί δεν το γνωρίζετε πρέπει να αναζητήσετε  τι πάει λάθος στην ενημέρωσή σας… Ηταν ο Τόνι Ποντέστα εγγεγραμένος στο σχετικό μητρώο; Οχι, ούτε κι αυτός το θεώρησε σημαντικό να μπεί στον κόπο…  Μήπως θέλετε να μάθετε πόσα εκατομμύρια έβγαλε από τις ρωσικές εξυπηρετήσεις ο Τόνι Ποντέστα και από τις δουλειές στην Ουκρανία και αλλού υπέρ των ρωσικών συμφερόντων; Πολλοί μιλούν για πάνω από $100 εκατ.!!  Μόνο σε μια χρονιά, το 2011 το περίφημο Podesta Group είχε έσοδα πάνω από $27 εκατ…  Μήπως πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Τόνι Ποντέστα δεν μιλούσε στον αδελφό του τον Τζον, ζητώντας βοήθεια στις δουλειές του;  Μήπως επίσης θέλετε να μάθετε πόσα χρήματα έδωσαν οι Ρώσοι στο Clinton Foundation; Για μια μόνο υπόθεση, τον Απρίλιο του 2015 η ΝΥ Τάιμς μιλά για $2.35 εκατ.!  (όπως και εδώ επίσης).   Γιατί δεν τα γνωρίζει αυτά ο μέσος αναγνώστης εδώ και στην Ελλάδα; Ρωτήστε και πάλι τους “παπαγάλους” ανταποκριτές…

Ισως τότε να θυμηθούν κάτι που πολύ βολικά ξεχνούν:  Οτι η πρώτη επίσκεψη του Ομπάμα με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2009 δεν ήταν στην Αγγλία ή στον Καναδά όπως συνηθίζουν οι αμερικανοί πρόεδροι, αλλά στην Αγκυρα… Γιατί ο τουρκόφιλος και ισλαμόφιλος Ομπάμα πήγε “με το καλημέρα” να δεί τον Ερντογάν;

Η αλήθεια είναι πάντοτε απλή, όπως όλοι γνωρίζουμε, και δεν χρειάζεται πολλές περικοκλάδες για να ειπωθεί.  Η πρώτη αλήθεια, που αφορά τον Φλύν, είναι ότι το FBI παραβίασε κάθε συνταγματικό δικαίωμα του πολίτη Μάικλ Φλυν και μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια η αλήθεια φανερώθηκε. Επρόκειτο για μεγάλη σκευωρία – εάν θέλετε τους λόγους διαβάστε αυτό το εξαίρετο συνοπτικό κείμενο του John Solomon.  Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Αμερικής, τώρα που αποκαλύφθηκε η αλήθεια, αναγκάστηκε να αποσύρει πλήρως τις καταγγελίες κατά του Φλυν…  Το εκπληκτικό είναι ότι στη σκευωρία αυτή πιθανότατα είχε συμμετοχή και ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος Ομπάμα όπως φαίνεται από τις κινήσεις του στη συνάντηση της 5ης Ιανουαρίου του 2017 στο Οβαλ Γραφείο!

Η υπόλοιπη αλήθεια, που αφορά την Τουρκία και τα ελληνοτουρκικά, είναι ότι από το 1945 η Τουρκία (όπως και η Ελλάδα) έχει συμφωνηθεί να ανήκει στη δυτική σφαίρα επιρροής. Το εάν ο Φλυν ή ο οποιοσδήποτε Φλυν είναι έμμισθος λομπίστας της Αγκυρας έχει μικρή αξία….  Πολλοί ιδεαλιστές στην Ελλάδα προτίμησαν να αγνοήσουν τις συμφωνίες του Στάλιν με τον Ρούσβελτ και τον Τσόρτσιλ και η Ελλάδα πλήρωσε πανάκριβο αντίτιμο…  Οι ηγέτες του ΔΣΕ οδηγούσαν τον Ελληνισμό στον Εμφύλιο αγνοώντας αυτό το απλό γεγονός…  Η ρωσική διπλωματία θεωρείται – και είναι – παραδοσιακή και συντηρητική με την έννοια της θρησκευτικής και ευλαβούς τήρησης των συμφωνιών.

Αυτές λοιπόν οι μεταπολεμικές συμφωνίες περί του που ανήκει η Τουρκία είναι ακόμα σε ισχύ.  Για το λόγο αυτό άλλωστε παρακολουθούμε αυτό το θέατρο του παραλόγου με τους ρωσικούς πυραύλους S-400, που ναι μεν αφίχθησαν και παραλήφθησαν από την Αγκυρα αλλά δεν ενεργοποιήθηκαν και, πιστεύω, δεν πρόκειται να ενεργοποιηθούν (αποκλείεται, νομίζω, να συμβεί κάτι τέτοιο πριν τις αμερικανικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου). Η Ρωσία χρησιμοποιεί το θέμα των S-400 για να υπενθυμίσει στο “βαθύ κράτος” της Ουάσιγκτον αυτές ακριβώς τις συμφωνίες… Στο μεταξύ η Αγκυρα έχει ήδη αρχίσει να ικετεύει τη Δύση να τη σώσει από τη χρεοκοπία – κάτι που η Ρωσία αδυνατεί να πράξει επειδή τα τουρκικά χρέη είναι σε δολάρια…

Ομως, οι συμφωνίες της Δύσης με τη Ρωσία (πρώην ΕΣΣΔ) αφορούν την Τουρκία ως “γεωγραφικό χώρο” – και όχι ως χώρα.  Αυτό άλλωστε το γνωρίζει άριστα και ο ίδιος ο Ερντογάν και το έχει ομολογήσει δημοσίως ότι «από την προσεχή κρίση η Τουρκία είτε θα κερδίσει ή θα χάσει εδάφη»… Η συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας θα είναι γενική, πιθανότατα θα συμβεί μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου και, εφόσον νικητής αναδειχθεί ο πρόεδρος Τραμπ, θα έχει μεγάλες διαστάσεις.  Προφανώς θα περιλαμβάνει και την Ουκρανία, την Συρία, την Λιβύη και άλλα ανοιχτά θέματα…  Αλλωστε μέχρι το Φεβρουάριο του 2021 οι δύο χώρες θα πρέπει να υπογράψουν μια μεγάλη συμφωνία για τα πυρηνικά – το αντίθετο θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες διεθνώς…

Επομένως τι νόημα έχει να αναρωτιόμαστε για τα (μηδαμινά έως ανύπαρκτα) συμφέροντα του Τραμπ στην Τουρκία (παίρνει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια το χρόνια για το δικαίωμα χρήσης του ονόματός του – και τίποτα άλλο); Τι νόημα έχει να μιλάμε για τα προσωπικά Τραμπ-Ερντογάν;  Είμαστε τόσο ελαφρόμυαλοι που να πιστεύουμε ότι οι στρατηγικές σχέσεις των υπερδυνάμεων επηρεάζονται σοβαρά από προσωπικές φιλίες;  Το ζήτημα της Τουρκίας ήταν και είναι πάντοτε θέμα αντιπαράθεσης (αλλά και συμφωνίας) των υπερδυνάμεων.  Γιατί το προσωποποιούμε το θέμα τόσο παιδιάστικα; Για να πείσουμε ότι ο πρόεδρος Τραμπ είναι “πουλημένος” στους Τούρκους όπως προσπαθήσαμε τόσο απελπισμένα να πείσουμε ότι είναι “πουλημένος” στους Ρώσους;

Ολα τα μεγάλα ψέματα έχουν τέλος – και το βλέπουμε αυτές τις μέρες με το ξεβράκωμα των σκευωρών του Russiagate…

Πηγή: www.helleniscope.com