Επί προσωπικού
by Ana Zumani
Όταν ήμουν μικρή έπαιζα ντόμινο με ένα αγοράκι. Ήμασταν πάντα πολύ σιωπηλοί. Έβλεπα ότι χλόμιασζε όταν κέρδιζε. Ωστόσο, όταν έχανε και κέρδιζα εγώ, ρόδιζε.
Παίζαμε για το τίποτα.
Κανένας άλλος δεν με αγάπησε ποτέ έτσι
«Ο Τίμμυ σε απάτησε», μου είπε η Λου η μπουρδοκώλα χρόνια αργότερα, «τα έχει με την Κριστίνα, χαχαχα…»
«Όχι», είπα. «Χλωμιάζει όταν παίζει ντόμινο μαζί της και χάνει;;;; Ροδίζει όταν χάνει αυτός και κερδίζει εκείνη;;;, Όχιιιι!!!! χαχαχα!!!! Φάτην τώρα!»