Για το πιστολίδι πάλι:
By Anna Zumani
Μου λέει λοιπόν ένας φίλος που δεν είναι ακριβώς αστυνομικός, αλλά κάτι άλλο που επιτρέπει μια στοιχειώδη γνώση τουλάχιστον
«Ένα φίλο μου πριν δύο χρόνια του κλέψανε το αμάξι και έχει ένα μισθό και δύο παιδιά
Ξέρουμε αν με το αμάξι που κλέψανε ένας πατέρας η μία μάνα ζούσαν τα παιδιά τους με αυτό;
Οι αστυνομικοί δεν γνώριζαν ποιος ήταν μέσα, καταδιωκαν ένα αμάξι με σπασμένο τζάμι και δεχτηκαν επίθεση.
Εκεί έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοι και ο πανικός έφερε και άλλες σφαίρες.
Μέσα στον πανικό μάλλον υπέθεσαν ότι πρόκειται για άλλο κακοποιό.
Πριν μερικά χρόνια έγινε μια καταδίωξη από μηχανές, οι δράστες είχαν ξεφύγει και σε μια στροφή έστησαν ενέδρα και εκτέλεσαν δύο αστυνομικούς που ήταν αναβάτες σε μηχανές.
Γιατί να εκτελέσουν κάποιον που ήταν άοπλος, έκαναν επίθεση με το αυτοκίνητό, τους κτυπησαν τους έριξαν κάτω, ο τρόπος που προσπάθησαν να ξεφύγουν ήταν τόσο βιαιος που προκάλεσε την ανάλογη
βία.
Αυτός μπορεί να μην είχε όπλο, αλλά οι παράνομοι του είδους έχουν συνήθως
Ο μπάτσος που να ξέρει ποιος είναι μέσα αφού του κάνει σήμα δε σταματά τον κυνηγά και τελικά τον εμβολίζει
Εν τω μεταξύ Ταξίαρχος της αστυνομίας τέθηκε σήμερα σε υποχρεωτική αργία 3 ημερών διότι έδωσε εντολή να σταματήσει η καταδίωξη, πράγμα ανήκουστο για την αστυνομία. Δεν υπάρχει τέτοια εντολή από το νόμο
Η πολιτεία άφησε τους γύφτους ανεξέλεγκτους στα μικρά εγκλήματα αλλά το έγκλημα είναι όπως τα ναρκωτικά, ξεκινάς από τα μικρά και όσο δεν υπάρχει ουσιαστική τιμωρία αποθρασυνεσαι .
Τώρα άντε να τους μαζέψει, είναι μεγάλο το παιχνίδι πια με όπλα και ναρκωτικα»